W tym czasie nie dla poetów.

 Planer ma to do siebie że to po prostu kalendarz. Można go zapisać, opisać, przepisać, a potem po prostu wszystko zmyć i zacząć od nowa. Życie ma to do siebie że można je zawsze zacząć od nowa, tyle że wszystko co w nim zapisaliśmy i co z niego zapamiętaliśmy nie zmywa się od ręki z naszej pamięci. Planujmy więc nasze życie w kalendarzu i zmywajmy z wyprzedzeniem to co nie trzyma się kupy. Nie pielęgnujmy tego co złe, bo to ma ulecieć, i musi ulecieć z dymem czasu. Myśleć do przodu to uczyć się na błędach. Najprościej uczyć się na cudzych, by ustrzec się własnych. Można też nie robić nic, i żyć chwilą, która trwa. I niech trwa. Jeśli jest piękna i wiemy co robić dalej bez kalendarza. Czasem trzeba zawierzyć temu co jest w nas. Intuicja, instynkt, przeczucie. Dla każdego coś dobrego. W tym czasie nie dla poetów... W tym czasie, który tworzy poezję i rodzi jej twórców.