pomruk wtorku

Tumult, naszego szczęścia, nie pozwala nam zasnąć. Tłum postaci, z  naszych wspomnień, nie pozwala, nam zapomnieć. Ryk silników, przyszłych wydarzeń, już słyszymy, a dopiero leją, paliwo lotnicze, do potężnych zbiorników.

Przestać, znaczy przerwać. Wrócić, znaczy próbować, raz jeszcze. Zejść, z pola gry, znaczy przegrać. Zremisować, znaczy, już nie wygrać.

Silne ego, każe zawsze nacierać, pomimo, że nie zawsze można wygrać. Silniejsi fizycznie, nie będziemy. Szybszy też nie będziesz. Mądrzejszy, tak. Przewidujący, zawsze.

Krzesło, też pozwala, się zdrzemnąć. Tylko plecy bardziej bolą, gdy się obudzisz.